[tl;dkd: Today is liberation day in the Netherlands, but I don’t really feel free after all the freedom we lost since 9/11. What can be done to counter the ongoing decrease in civil liberties?]
Vandaag is het dus bevrijdingsdag in Nederland. Een dag van feesten, bevrijdingsfestivals en hippe artiesten die zelfs Henk Krol inspireren om in een helikopter door het land te gaan vliegen. Maar om eerlijk te zijn voel ik me al jaren niet echt vrij meer in Nederland.
Al sinds 2003 maak ik me zorgen over de inperkingen van onze vrijheden om ons te ‘beschermen’ tegen terrorisme, kinderporno en “nationale veiligheid” in het algemeen. Toen er in 2009 een voorstel kwam om alvast preventief eenieders vingerafdrukken in het paspoort en een landelijke database te stoppen, was dat voor mij het signaal om te kijken wat ik hiertegen kon doen. Na omzwervingen via Bits of Freedom, Vrijbit, Privacy First en Privacy Barometer ben ik bij die laatste twee blijven hangen.
Ik wil niet de hele geschiedenis opsommen, maar sinds oktober vorig jaar ben ik druk bezig geweest met het lezen van verkiezingsprogramma’s voor een aantal artikelen en een samenvatting hierover.
Ondanks dat momenteel D66 en GroenLinks meepraten voor een nieuw kabinet, stemt dit mij niet per sé gunstig voor de toekomst. Privacy lijkt bij D66 nog redelijk hoog in het vaandel te staan – behalve in de zorg, want innovatie – maar is bij GroenLinks voor een groot deel verdwenen uit het programma. En hoewel we druk in de formatie zitten, gaan de privacyschendingen door.
Ik voel mij momenteel een beetje als deze tweets van Privacy First, maar ik denk niet dat dit soort gedachten de burgerrechtenbeweging verder helpt. Het initiatief van de mobiele wasstraat dat Bits of Freedom de afgelopen jaren houdt op bevrijdingsdag is dan een veel beter idee, maar richt zich vooral op de individuele burger terwijl het echte probleem in de politiek lijkt te liggen.
Dat blijft dus de vraag waar ik mee blijf zitten, hoe kunnen wij als burgers die nog begrip hebben voor iets abstracts als burgerrechten op een dag als 5 mei duidelijk maken aan de politiek dat de premier meer moet doen dan festivals openen op deze dag? Kopieën van “The Circle” aanbieden aan Kamerleden? Zoals Jesse Frederiks deed bij de schuldhulpverlening aantonen hoeveel mensen last hebben van privacyschendingen? Een onderzoek (laten) uitvoeren zoals het NVJ deed? Een enquete doen zoals het comité 4 en 5 mei?
Mocht u constructieve ideeën hebben, dan hoor ik dat graag! Tot die tijd blijf ik nog even broeden, maar ook genieten van de vrijheid die we nog wel hebben 🙂